من از عمق نگاه تو به تنهایی سفر کردم

به جای چادر غم سایه ی دستت به سر کردم

نشاط و شور و شوق زندگی گم شد

ز بس من در تو گم  بودم فقط  اسمت ز بر کردم

من از ماه هزاران دل به آسانی گذشتم

برای دیدن خورشید تو شق القمر کردم

من از کوبیدن پا بر زمین همواره می لرزم

ولی با یک تلنگر از تو من رودی خزر کردم

شنیدم از تو بد گفتند و می گفتند

برای بودن با تو هزاران گوش کر کردم

ز بس تنهای تنها در کنارت درد دل کردم

                       من از عمق نگاه تو به تنهایی سفر کردم

نوشته شده در جمعه 89/4/4ساعت 12:52 عصر توسط محمد اسماعیل زاده| نظر|